Foto's

Moontide

De Kingfishertrail naar de waterval

Met het pontje naar de overkant

De wandeling naar de waterval



Moontide



kopje koffie in Wilmore



50 jaar getrouwd, daar hoort een cadeautje bij.



Lekker kletsen bij Peet en Hannah

zondag, maandag en dinsdag

 Zondag 27 januari

Vandaag reizen we van Wilderness aan de zee en de rivier naar de droge Grote Karoo in de binnenlanden. Van een warm Wilderness reizen we via George en een prachtige weg in de Bergen naar de Karoo. Onderweg zien we de Port Jackson in bloei staan en omdat er zoveel bomen zijn, ziet het er prachtig uit. Hoe verder we komen, des te minder huizen, boerderijen en des te meer een leeg land met bosjes, struiken en geiten en schapen. Ook sprinbokkies zien we regelmatig in kuddes in het veld; ze zijn duidelijk herkenbaar aan hun zwarte lijn die dwars over hun lijfje lopen. We drinken koffie in Willowmore, een klein landelijk slaperig plaatsje. Het is zondag vandaag, dus we moeten even zoeken voordat we het café ‘Sophies Choice’ hebben gevonden. We drinken een kopje koffie en sommigen nemen heerlijke taart erbij. En dan wordt door Jan en Gerda aangekondigd dat ze deze dag 51 jaar zijn getrouwd. Daar moet op gezongen worden en dat doen we allemaal uit volle borst. Jan staat erop dat hij de rekening betaald. We gaan weer verder en komen door een gebied dat erg vlak is gedurende zo’n 20 kilometer om dan weer op te gaan in de bergen. We zien Graaff Reinet al van verre liggen en genieten van het groene besproeide gras bij de entrée van dit prachtige dorpje. Ieder tweede huis valt onder monumentenzorg. Na een korte lunch en een drankje rijden we met zijn allen door naar Nieu Bethesda. Dit ligt zo’n 3 kwartier verder rijden in de bergen in het binnenland. Uiteindelijk rijden we op de zandweg en komen in dit kleine maar zo bekende gehucht. Met zo’n 100 witte mensen en 250 kleurlingen en vele geiten en schapen is het een geweldige plek met zoveel galerietjes, winkeltjes en het Uilenhuis met zijn geschiedenis. We rijden door naar Erve Doornbos waar Hannah en Peet al klaar staan om ons te begroeten. In de 3 gebouwen vinden we allemaal onderdak zoals een ieder graag wil: ook een grote keuken staat tot onze beschikking, een zwembad, een prachtige stoep waar de ‘hospitality’ koelkast staat: je kunt zelf drinken nemen uit de koelkast en schrijft dit op in een schriftje.

Hanna en Peet hebben geregeld dat wij met zijn allen een kerkje kunnen bezoeken in de township van Nieu Bethesda. Als we aan komen rijden met de bus, zien we de mensen al buiten staan en wijzen dat we daar moeten zijn. De kerk blijkt te bestaan uit een shack te bestaan (een krottenwoning in het nederlands) en ziet er goed uit van binnen. Met een versterker, een microfoon en een keyboard met drums, worden we al zingend onthaald. Wat een vriendelijkheid en wat een hartelijkheid. Daar kunnen wij als nederlanders nog wat van leren. We zingen, dansen en luisteren naar Het Woord. Met veel passie wordt dit gebracht. Al zingend en zwaaiend gaan we dan uiteindelijk om half 8 terug naar Peet en Hannah. Iedereen is er een beetje stil van.

Na een heerlijke maaltijd van Hanna en entertainment van Peet wordt er nog een beetje bijgepraat op de stoep. Omdat we hier op 14 00 meter hoogte zitten, koelt het ‘s nachts behoorlijk af en wordt het al snel een beetje frissig. Het wordt hier overdag niet warmer dan 37 graden vanwege de hoogte. En met een volle maan en een volle maag gaan we allen op tijd naar bed. Geschreven door Marieke

Maandag 28 januari 2013

Ontwaken in Nieu Bethesda op een boerderij is een droom; blauw lucht, koelte vanwege de 1400 meter oogte, een heerlijk ontbijtje van Hannah. Peet heeft ons ingelicht dat de schapen op lammeren staan; en ja hoor, in de ochtend is het eerste lammetje al geboren. Wij gaan met zn allen in de bus naar Nieu Bethesda om dit gehucht te exploreren. We beginnen bij Martin en Charmaine Haines, Nationaal bekende pottenbakkers en een van onze groep koopt een schilderij en iemand anders een beeldje.

Na een uur en prachtige uitleg over de oven, gaan wij verder naar het community project bij de toren in het midden van Nieu Bethesda. Prachtige kleurige tasjes en portemonnees worden met de hand gemaakt door lokale vrouwen. Meerdere spulletjes worden hier tegen zeer redelijke prijzen gekocht. Een bezoek aan het Uilenhuis behoort natuurlijk tot een van de bijzonderheden; Helen Martin, die ooit in dit huis leefde had veel creatieve ideeen, en Koos Malgas, een lokale man voerde deze uit. Helen werkte veel met gekleurd glas dat ze vermaalde tot kleine stukjes en decoreerde hiermee de muren van het huis. Eveneens maakt ze vele beelden, mbv Koos Malgas. Een indrukwekkend bezoek waar iedereen van genoten heeft.

Om 4 uur verzamelen we ons bij de 2 bakkies (een landrover en een oude toyota) die door Peet en Marieke worden gereden. De meeste van de groep gaan staan in de achter sectie van de Toyota en zo komen we allemaal aan in het grote open veld op het land (7.000 ha) van Peet. Als we aan komen rijden, zien we al hele kuddes van blesbokken en springbokkies wegrennen. Ook kraanvogels, een sekretarisvogel en pauwen zien we. Termietenheuvels die door een aardvark zijn uitgehold want ze houden zo van mieren en termieten. De groep wordt gesplitst en 7 gaan er verder met Peet en zo rijdt Peet midden door het veld over stenen, door gaten en kuilen en de mensen achterop houden zich heel goed vast want het stuitert en springt als een dolle achterin. Maar met het gevolg dat we heel wat bokkies van dichtbij kunnen bekijken. We zien ook jongen van de blesbok en de springbokkies, deze zijn nog licht van kleur. De volgende groep gaat ook een rondje met Peet mee, en in een lacherige sfeer gaat iedereen zitten en bespreken we heel wat zaken met Peet. Hoewel het een sundowner is, wordt er zeer matig gedronken. Wat een gezonde en verstandige groep zijn we tochJ. Thuis is Hannah druk bezig met de potjie kos; een maaltijd die gedurende enkele uren wordt gestoofd in een giet-ijzeren pot op kooltjes, niet op vuur. Heerlijke maaltijd met kip en veel groente. We nemen bijna allemaal een 2^e portie. Paul, onze chauffeur voelt zich al helemaal thuis in de groep. Hij neemt vroeg afscheid tijdens de maaltijd maar wil eerst nog een mop vertellen. Het wordt stil want we willen allemaal zijn mop horen: ‘Welterusten” en dat is het. Dan verdwijnt Paul in het donker, om nog even terug te komen om ons ‘welterusten’ toe te wensen. Hij verdwijnt weer; enkelen wordt al een beetje lacherig. Dan opeens verschijnt Paul aan de andere kant van de kamer in het open raam om, je raadt het al, ons ‘welterusten’ te wensen. Nu liggen zeker al 3 mensen helemaal in een stuip. Waar zou Paul nu weer tevoorschijn komen: Wim opent de deur naar de gang maar …..geen Paul. En dan opeens via de keuken komt Paul weer binnen om ons …. Afin je weet ’t al. De tranen biggelen bij meerdere over de wangen…. Toen ging Paul echt slapen. Er wordt nog een tijdje gezellig nagepraat op de stoep onder het genot van een drankje. Dan is het slapen…… Marieke

Vrijdag 25 en zaterdag 26 januari 2013

Vrijdag 25 januari 2013

Een heerlijke nacht aan zee, met het woeste geluid van de golven, bracht iedereen opgewekt aan het ontbijt in de buitenlucht. Het heeft warempel geregend vannacht. De boottocht bij Stormsriver werd daarom verplaatst naar Knysna. Het is een bijzondere tochtje geworden met een geweldig uitzicht op de Indische oceaan. De groep heeft volgens Paul, onze chauffeur, aan de gatkant van de boot gezeten.

De kapitein laat zelfs een van de groep het roer overnemen. Na het varen was er tijd voor een galerie, winkelen, de markt, het kijken naar de verschillende mensen in hun unieke kleuren.

Dan het laatste stukje met de bus naar ons overnachtingadres in Wilderness. Wat een magnifieke locatie. Door een van de groep wordt zelfs gezegd… ik voel me de koningin met zo’n kamer.

Na een gezamenlijke maaltijd in The Old Post Office zoekt “iedereen” zijn of haar “bedje” op, Weer een dag voorbij, gelukkig nog meer dan een week te gaan.

Zaterdag 26 januari

Wat een prachtige dag vandaag, een blauwstrakke hemel met een warme zon. We blijven vandaag in Wilderness en diegenen die zin hebben, gaan een 7,2  kilometer wandeling maken. De helft van de groep is gaan wandelen de KingFisher trail. Een tocht van zo’n anderhalf uur heen. Het loopt langs een rivier met paadjes die soms steil en vol met boomwortels zijn.

Op een gegeven moment gaan we de rivier over met een pontje. Je kunt de pont zelf bedienen door zelf aan het touw te trekken; zo kom je aan de overkant. We eindigen halverwege bij een waterval; wat een koelte na de wandeling in de schaduw. We zijn erop voorbereid en doen ons tegoed aan eten en drinken wat we hebben meegenomen. De groep die thuis gebleven is, heeft zulke mooie kamers, met uitzicht over de rivier, dat ze daarvoor kozen.

Zo gaat het met deze reis; alles mag en niets moet. Vanavond heeft iedereen unaniem gekozen om weer bij de Italiaan te gaan eten. Deze keer zitten we buiten, want het weer is heerlijk zo ’s avonds voor het naar bed gaan.

Deze blog is geschreven door Gerrie.

 

Foto's woensdag 23 en donderdag 24 januari 2013

Stormsriver



Project De Hoop



De blog schrijven



Elly en Luut gezellig aan de praat



Genieten in Mosselbaai



De hutten in Stormsriver

 



De loopbrug bij Stormsriver



Monkeyland

Woensdag 23 en donderdag 24 januari 2013

Woensdag 23 januari

Vanmorgen zijn we na een heerlijk ontbijt vertrokken uit Calitzdorp.We gaan richting de zee,namelijk de Indische Oceaan. We gaan allereerst het project:”de Hoop”bezoeken. Dit is een project waar dames allerlei creatieve spullen maken voor de verkoop, Ze staan ons al op te wachten. Blij met ons bezoek en de verkoop. Naast het project ligt een mooi kerkje, welke we ook bezoeken.

Nu richting Mosselbaay,daar woont onze chauffeur Paul. We drinken koffie en snuffelen in het kleine winkeltje.

Daarna richting Stormsriver en onderweg kunnen we weer genieten van de prachtige natuur, afwisselende landschappen. Ook de struisvogels en apen zijn weer te spotten. Iedere keer weer een feest.`Bij Tsitsikamma kunnen we bungy jumpen, iedereen wil graag springen maar de reisleiding raadt het ons ten strengste af!!! We kunnen praten wat we willen, maar we mogen niet.

We hebben nog een pitstop in Old Nick Valley(dit betekend oude gevangenis).Hier vinden we deze dag een klein marktje met verse producten en allerlei winkeltjes. Op naar de bus en verlangend naar ….de oceaan.

We rijden het Nationale Park van Stormsriver binnen. Een prachtige locatie bij de Indische Oceaan. De eerste aap heeft ook ons gespot en op het park rennen de dassie’s om ons heen. De overnachtingsplek is een soort houten huisje(grote trekkershut) met uitzicht op zee.

Enkele enthousiaste wandelaars hebben nog een wandeling gemaakt naar de hangbrug over de Indische Oceaan. Weidse uitzichten en donderende golven zorgen dat je sprakeloos bent. Morgen gaan we op zoek naar dolfijnen(die kunnen aan de kustlijn worden gespot).

Na een lekkere maaltijd in het restaurant genieten we van de zonsondergang. Nu naar de hut en heerlijk slapen met het geruis van de zee. Deze blog is gemaakt door Ria

Donderdag 24 januari

Vannacht leek het alsof ere en enorme wind blies; dit was niet de wind maar de bulderende zee dichtbij onze hutten. Het water slaat tegen de rotsen en maakt een enorm geraas en is goed om op te slapen. Na een ontbijt bij het restaurant vertrekken we naar Monkey Land. Een gebied van 12 ha waar 10 soorten apen verblijven in een wildernis van bossen, struiken en zand. Het eten wordt dagelijks op 5 plekken gelegd wat gelijk staat aan 300 kilo verse vruchten en groente. En zo hoeven deze apen die hier verblijven niet meer te jagen op voedsel. De meeste apen zijn hier gekomen nadat ze uit een dierentuin of bij prive mensen niet meer te handhaven waren. Er zijn 2 mensen apen aanwezig die herkenbaar zijn omdat ze geen staart hebben. Verder zijn de zuid –amerikaanse apen herkenbaar omdat ze hun jongen op hun rug dragen. Immers in de jungle zou een jong niet op de buik kunnen rusten, want het zou beschadigd kunnen worden door taken en naalden. Zuid Afrikaanse apen moeders dragen daarentegen hun jongen op de buik; immers hier is meer savanne dan bos en wordt een baby beter op de buik beschermd.

Apen kunnen ook veel kabaal maken, dat merken we als we door het bos lopen met onze belgische gids. Ze vertelt ons veel interessante feiten. Op het laatst  zien we de ‘blue vervet monky’ of te wel de blauwaap. Deze wordt zo genoemd vanwege zijn blauwe ballen; hoe blauwer de kleur, des te sterker de aap en hoemeer vrouwtjes met deze aap willen paren. Als een van de aanwezigen dan vraagt of er misschien nog wat blauwe verf te krijgen is, wordt de sfeer wat lacherig. Vooral diegenen die blauwe kleding dragen, krijgen het te verduren.

Na een lekker kopje koffie wordt de wandel  tocht voortgezet naar ‘Birds of Eden’. Een vogel paradijs met de wonderlijkste vogels met prachtige kleuren. Van papegaaien tot Knysna Lourie, van ‘hornbills’ tot flamingo’s in het spattend rood. Al wandelend door een bos van beneden naar boven zien we op welke hoogte bepaalde vogels leven. Het is een belevenis van bonte kleuren. Vele foto’s worden gemaakt om de herinnering levend te houden.

We rijden terug naar Stormsriver en iedereen heeft eigen plannen voor deze middag gemaakt. Enkelen gaan lopen naar de hangbrug, sommigen willen gaan zwemmen en anderen gaan genieten van de bulderende zee. Het weer is enigszins bewolkt maar dat is ook weer een verademing na de hete dagen van ver in de 30 graden in de Kleine Karoo.  Deze blog is gemaakt door Marieke

 

Dinsdag 22 januari

Dinsdag 22 jan

Na een goede nachtrust, iets te warm, rijden we richting Amalienstein..

We bezoeken daar een schooltje met 300 kinderen. Ze herkennen Marieke en Janny van de vorige keer in september. We nemen een kijkje bij de kinderen in de klas, ze zitten allemaal netjes rechtop  in de bank. Ze kijken met open mond naar ons; wie zijn die witgesichies?

Ze zingen een lied voor ons en er worden veel foto’s gemaakt. De meeste kinderen hebben nog nooit een fototoestel gezien en snappen dan ook niet dat ze zichzelf kunnen zien. Maar ook wij zingen een lied voor de kinderen.

Iedereen is onder de indruk van de kinderen en andersom.

We bezoeken de kerk en willen iets verderop koffie drinken; maar deze is dicht. We gaan door naar de Smitswinkel, een padstall, voor koffie met wat lekkers.

Bij Oudtshoorn gaan we naar een struisvogelboerderij; hier krijgen we een mooie en duidelijke uitleg over de struisvogel. Natuurlijk hoort er een ritje bij op struis. Ria is de enige held binnen de groep en voor de nekmassage zijn er een viertal vrijwilligers. Daarna op weg naar de Cango grotten, de helft van de groep gaat naar binnen.

Rond 4 uur zijn we weer in Calitzdorp, iedereen gaat lekker zwemmen want het is bijna 40 graden. De avond besluiten we met een etentje bij het Dorpshuis.

Foto's van de 1e week

Kaap de Goede Hoop

 

Boulder´s Beach bij d epinguins

school in Amalienstein

Struisvogelshow van Ria in oudtshoorn

foto's van de 1e week

Zondag, 20 januari

Na een heerlijk ontbijt, uitgezwaaid door Dirk en Denise, gaan we richting Boulders Beach waar we de Afrikaanse pinguïns kunnen bewonderen. Het weer is fantastisch en na aanvankelijk een enkel pinguintje te hebben gespot, ontdekken we iets verderop langs het strand een halve kolonie. Super!

Hup, in de bus en op weg naar Stellenbosch, beroemd om zijn heerlijke wijnen. Natuurlijk een wijnproeverij op een van de vele wijnfarms. In het gezellige Franschhoek (zo genoemd omdat Franse Hugenoten zich hier na hun vlucht uit Frankrijk vestigden en de wijnbouw hebben geïntroduceerd) kijken we wat rond en gebruiken we de lunch.

In Stellenbosch logeren we in een sfeervol koloniaal gastenverblijf. We hebben de dag afgesloten met een vrolijke noot onder de sterrenhemel.

Maandag 21 januari

Vandaag staat ons een lange rit van 350 km te wachten. Onze eerste stop is na een lange rit van 5 minuten bij Ome Samie’s winkel, de winkel van sinkel. Vanuit de drukte rijden daarna we richting Kleine Karoo. Wat een rust en ruimte! Van alle dieren hebben we er onderweg al twee gespot, namelijk struisvogels en Bobbejanen! We volgen de Route 62 door een afwisselend landschap met wijnbouw, fruitteelt, suikerbossies en ruig berggebied.

Tot onze grote schrik stopt Paul ineens bij Ronnie’s sex shop. Voor meer informatie ga je maar Googelen of wacht tot onze terugkomst.

Rond half vier komen we in Calitzdorp, waar serene stilte ons begroet. Ondertussen, terwijl het zweet van ons voorhoofd gutst bij 40 graden boven nul, valt er heel veel sneeuw in Nederland en krijgen wij valse informatie van ene JC te N. over een op handen zijnde Elfstedentocht. De laatste berichten; it get net on.

In de bijzondere dorpskerk genieten wij van een bijzonder concert van een bijzondere man op het Potgieterorgel. Deze gepassioneerde organist (een priester in ruste) is speciaal voor dit orgel in dit dorp komen wonen. Ter afsluiting van deze dag is er een braai georganiseerd door de eigenaren van B&B Karoo Life. Deze blog is vandaag gemaakt door 6 reisgenoten.  

Zaterdag 19 januari

En helaas de berg is gesloten, zo flexibel als reisleiding en groep zijn,  worden de plannen meteen gewijzigd en zijn we eerst vertrokken naar District Six museum. Het is een wijk die door bulldozers is platgewalst vanaf 1966. In deze wijk woonden veel kleurlingen. Een indrukwekkende geschiedenis die hier werd getoond, die je zeker moet zien als je in Kaapstad bent.
Een kop koffie bij de beroemde Charly s' Bakery met wat lekkers erbij mag zeker niet ontbreken. Intussen weer gebeld.... nu is er een defect aan de kabelbaan bij de Tafelberg.... dus nog niet de berg op. Een wandeling in de Bo-Kaap, een zeer kleurrijke wijk wat betreft het huizenaanbod. Van lichtgroen tot donkerpaars geverfd.

Het wordt intussen lekker warm, ongeveer 34 graden, Voor de lunch gaan we door Waterfront, een groot winkelcentrum en buiten gezellige live muziek.
Dan hebben we heel veel geluk de berg is OPEN! Het is niet druk en we kunnen de kabelbaan bijna direct in en na een rit van 6 minuten, al ronddraaiend,  bereiken we de top. Schitterende uitzicht, strakblauwe lucht op 1067 meter geschikt voor vele fotomomenten. Twee uur om lekker rond te wandelen en te genieten op 1 van de wereldwonderen.
Na een korte moment van opfrissen zijn we met Paul, onze chauffeur, naar Mama Africa vertrokken. Alle gerechten zijn Afrikaans en om in de sfeer te komen met Afrikaanse live muziek.
Moe maar zeer voldaan zoeken we ons bed op.

Donderdag 17 januari
De eerste dag van de reis begint heerlijk vroeg. Acht van de deelnemers van deze bijzondere reis vertrekken om 7 uur vanuit Nijverdal. Op Schiphol sluiten de andere 5 zich erbij aan. Een snelle vlucht naar Londen wordt gevolgd door een aantal uren op Heathrow Airport wachten. De tijd gaat snel door gezellig met elkaar te kletsen en wat lekkers te eten.
Al helemaal gesetteld in het vliegtuig voor de reisuren naar Cape Town, blijkt er een brandstoflek in de tank te zitten. We mochten het vliegtuig allemaal weer uit om op een ander vliegtuig te wachten. Het wordt dus bijna 5 uren extra wachten, maar de stemming lijdt er niet onder.

Vrijdag 18 januari.
Na een nacht in het vliegtuig landen we ‘s morgens om 10.30 uur op Cape Town. Sommigen onder ons hadden bijna niet geslapen. Een beetje wiebelig lopen we het vliegtuig uit richting
de uitgang, waar Marieke en Paul ons staan op te wachten. We worden hartelijk begroet en we gaan eerst richting Cheriton, waar we 2 nachten zullen blijven. Na een lekkere douche en schone kleren gaan we richting Kaap de Goede Hoop. Het programma hebben we gewijzigd en niemand heeft er problemen mee. Ach ja, dit is Zuid Afrika en flexibiliteit zal ons ook de komende weken goed van pas komen.

Bij Cape Point kunnen we heerlijk uitwaaien en de benen strekken; het uitzicht is geweldig en iedereen geniet volop. Daarna met de trein naar boven en lekker naar beneden wandelen, wat iets sneller gaat dan we verwacht hadden. Uiteraard een lekker kop koffie gedronken met wat lekkers erbij en iedereen voelt zich intussen een stuk beter.

‘s Avonds gaan we eten bij The meeting place in Simons’Town ; gezellig gegeten en wat gedronken en je merkt dat iedereen elkaar al weet te vinden. Wewillen het niet te laat maken, want we proberen toch morgen eerst De Tafelberg op te komen. Mooi op tijd zoekt iederen zijn/haar kamer dan ook op.De eerste kennismaking met Zuid-Afrika hebben we gehad.
Nu maar hopen, dat De Tafelberg open is, want als het bewolkt is of te hard waait dan zit ie dicht.

De voorbereiding op de rondreis

Hallo allemaal,

Hier het eerste bericht op deze nieuwe weblog. Even gedacht of ik het zou doen of niet. Maar toch wel erg leuk voor de achterblijvers maar ook voor ons ook natuurlijk!

Voorbereiding
Na een lange maar erg leuke voorbereiding is het dan bijna zover.
Met een groep mensen uit Hengelo, Ommen en Nijverdal gaan we een mooi avontuur tegemoet. Spullen voor de reis worden gekocht, de inentingen zijn gedaan en alles ligt gereed op bed. Wat neem ik mee en wat niet.
De tickets zijn binnen en de vluchttijden zijn bekend; kortom, wij willen wel weg.

Zoals ik al zei:een spannend avontuur staat ons, hoop ik te wachten. Geweldig om iedereen, waarvan ik de meeste redelijk goed ken, het land te kunnen laten zien waar ik mijn hart heb verloren. Het mooi Zuid-Afrika, de prachtige natuur, de mooie mensen, de wilde dieren en nog veel meer moois.

Fijn om ook iedereen te laten zien, wat ik daar in 2009 en 2011 voor werk heb gedaan.
Zoveel dingen die je niet met beelden of verhalen kunt overbrengen+ soms moet je het zelf zien.

De reis
De reis begint in Kaapstad en eindigt in Port Elizabeth. Het is een reis van 18 dagen en we zijn met een groep van 12 mensen. Marieke en ik begeleiden de groep en Paul is onze chauffeur. We hebben hem al een paar keer ontmoet en volgens mij zijn we een goed team. Marieke kent natuurlijk al heel veel van het land en zal daar ook veel over vertellen. Mijn taak ligt een beetje op het organisatorische. We hebben in September de hele route gedaan en gezocht naar mooie plekjes en overnachtingen.
Dat is de reden waarom we voor een kleine groep hebben gekozen. Je komt dan op heel andere plekken waar niet iedereen komt.

Tijdens deze 18 dagen probeer ik jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden van de belevenissen deze tijd.
Het begin is er weer.

Voor straks slaap lekker.
Groet
Janny